Spitzen zijn gemaakt van een leren zooltje, een satijnen of canvas schoentje en een harde neus, ook wel "box" genoemd die gemaakt is van papier mache en lagen stof. Er zit een koordje rondom de spitz om deze meer aan te laten sluiten om je voet wanneer je deze aantrekt. Verder zitten er aan beide kanten van de spitz een satijnen lint wat je om je enkels moet binden zodat de spitz niet uitvalt wanneer je er op gaat staan. Om niet uit te glijden, plak je een leertje voorop de neus, of kan je er een soort hoesje voorop laten maken van lusjes draad en stof.

Spitzen verschillen, afgezien van de normale schoenmaat, ook in in breedtemaat en hardheid van de zool. Zo danst een professionele ballerina op spitzen met een hardheid medium. De breedte van de spitz wordt bepaald aan de hand van de breedte van je eigen voet. Spitzen mag je daarom ook nooit op de groei kopen; deze moeten nauwkeurig aansluiten aan je voeten, wil je er zo comfortabel mogelijk op kunnen dansen.

Tegenwoordig zijn er veel verschillende spitzen te koop. Zo bestaan er naast de klassieke satijnen roze spitzen ook spitzen met veters, halve spitzen en spitzen in alle kleuren.

Geschiedenis

De geschiedenis van de spitz dateert rond de 19e eeuw. De danseres Marie Taglioni creëerde door op haar tenen te staan hetzelfde effect. Gewichtloos, licht en gracieus. Zij was de eerste danseres die het bekende stuk 'La Sylphide' op de toppen van haar tenen danste. Dansen op toppen van de tenen zonder aangepast schoeisel is haast onmogelijk. Toen men ontdekte dat als men de balletschoen steviger en harder maakte, er meer mogelijkheden voor de dansers kwamen was de spitz geboren.

Heden

Vandaag de dag is het dansen op spitzen nog steeds opgenomen in de techniek van de ballerina's. Dit betekent echter niet dat de spitzen inmiddels zo goed gemaakt worden dat het dansen op de spitzen geheel pijnloos en makkelijk is.Dansen op spitzen vereist concentratie, een goede techniek en lichaamsbeheersing. Haast elke balletschool biedt lessen aan speciaal voor spitzen.